Ach, Mariken mijn schat, mijn
gezicht straalt als ik jou zie.
De manier waarop je praat, waarop
je kijkt,
maakt dat mijn hand naar de hemel
reikt
om allen die daar zijn mee te
laten genieten van deze aardse harmonie.
Hun jaloerse blikken doen mij
goed en ik mag hopen,
dat wanneer wij samen de wereld
over zijn getrokken
om iedereen ellende te brengen en
andere brokken,
dat ik net als Pilatus mijn
handen in onschuld kan dopen,
want jij zal het zijn die dit
keer de klappen gaat verkopen.
Maar schatje, maak je niet druk
over het lot dat je zal treffen.
Ik zal je boven het gepeupel
verheffen.
we gaan het zo naar ons zin
krijgen dat je het niet zult beseffen,
dat je mijn aanbod had kunnen
weigeren.
Nu, mijn liefje, is het tijd om
te kiezen .
Kies je voor een spannend leven
vol avonturen
en goddeloze lust tot in de late
uren?
Of pak je nu je biezen
en keer je terug naar je saaie
leventje om achter de geraniums te borduren?
Het is nu of nooit, er is niet
veel tijd meer.
Kijk niet op klein zeer
En kom met mij mee, zo’n kans
krijg je niet nog een keer.
Hallo Maurits!
BeantwoordenVerwijderenWat heb je weer de crea-Bea uitgehangen! Wat een heerlijk gedicht, de romantiek spat er vanaf! Ik denk dat je de meeste vrouwtjes hiermee wel binnenhaalt, zeker als je het voordraagt met je galante stem!
Goed gedaan!
Groetjes Annabel
Beste Maurits,
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi gedicht! Erg leuk bedacht. Je zegt heel eerlijk dat Moenen ellende wil brengen en dat ze het eigenlijk beter kan weigeren, maar wel op zo'n manier dat je het niet door hebt. Ik denk dat een aantal vrouwen hier wel voor zouden vallen. Goed gedaan!
Groetjes,
Lauretta