dinsdag 5 november 2013

Ode aan Mariken

Ach, Mariken mijn schat, mijn gezicht straalt als ik jou zie.
De manier waarop je praat, waarop je kijkt,
maakt dat mijn hand naar de hemel reikt
om allen die daar zijn mee te laten genieten van deze aardse harmonie.

Hun jaloerse blikken doen mij goed en ik mag hopen,
dat wanneer wij samen de wereld over zijn getrokken
om iedereen ellende te brengen en andere brokken,
dat ik net als Pilatus mijn handen in onschuld kan dopen,
want jij zal het zijn die dit keer de klappen gaat verkopen.

Maar schatje, maak je niet druk over het lot dat je zal treffen.
Ik zal je boven het gepeupel verheffen.
we gaan het zo naar ons zin krijgen dat je het niet zult beseffen,
dat je mijn aanbod had kunnen weigeren.

Nu, mijn liefje, is het tijd om te kiezen .
Kies je voor een spannend leven vol avonturen
en goddeloze lust tot in de late uren?
Of pak je nu je biezen
en keer je terug naar je saaie leventje om achter de geraniums te borduren?

Het is nu of nooit, er is niet veel tijd meer.
Kijk niet op klein zeer

En kom met mij mee, zo’n kans krijg je niet nog een keer.